We hebben een punt gezet achter 2017. We kunnen fris en fruitig aan een nieuw en een gelukkig jaar beginnen. Door veel mensen wordt deze frisse start aangegrepen om door middel van goede voornemens aan zichzelf te werken en te streven naar een gelukkiger, gezonder, socialer of duurzamer bestaan. Een betere wereld begint immers bij jezelf. Het is een eeuwenoud fenomeen dat zelfs terug te vinden is bij de Babyloniërs, die zo’n 4000 jaar geleden hun nieuwe jaar ingingen met beloftes die zij aan hun goden aflegden. Dit deden zij in de hoop dat deze goden hun welgevallig zouden zijn. Zo hoopten zij dus, net als wij, op een gelukkig nieuwjaar. Een nieuw jaar geeft ons mensen blijkbaar de hoop dat we opnieuw kunnen beginnen. Dit wordt ook wel het “Fresh Start Effect” genoemd. Tijdens zo’n moment ervaren we een afstand tussen onszelf en de fouten en mislukkingen uit ons verleden. Dit helpt ons om vooruit te kijken en meer vertrouwen te hebben in onszelf. Een frisse start geeft ons in zekere zin de mogelijkheid om het verleden weg te duwen, ons om te draaien en met vertrouwen in onszelf verder te gaan. Januari lijkt de kans om onszelf te verbeteren en de regie van ons leven in eigen handen te nemen. Tenminste, dat denken veel mensen. In februari moet een groot deel van de zelfverbeteraars al weer toegeven dat het niet gelukt is. Het eerste pakje sigaretten is alweer op, de snackbar is alweer bezocht, het fitnessabonnement kan wel weer worden opgezegd en we hebben onze goede voornemens een jaartje opgeschoven in de planning. De intenties waren leuk, maar wij zijn nu eenmaal een koppig en halsstarrig volk, dat leeft van genade. Gelukkig kunnen we erom lachen en mogen we weten dat onze voornemens vaak slechts een vorm zijn om met onszelf bezig te zijn. Het is waardevoller om ons heen te kijken en niet onszelf, maar de wereld om ons heen genietend te dienen. Maar juist wanneer we naar de wereld om ons heen kijken, blijft het pijnlijk dat een schone lei zo snel al weer bevlekt raakt. Ook in 2018 zal de wereld verscheurd zijn door onrecht, liefdeloosheid, ziekte en dood. Ook in 2018 zullen we in machteloosheid en verbazing toekijken hoe de wereld zichzelf in haar eigen drang naar macht kapot scheurt. Een betere wereld begint niet bij jezelf. ‘Jezelf’ heeft geen idee hoe die zichzelf, laat staan de wereld een betere plek moet maken. Niemand in deze wereld is beter dan de wereld en kan zichzelf met zijn goede voornemens bevrijden van die gebrokenheid. Een betere wereld begint bij Christus. De komst van Zijn licht en Zijn belofte is hetgeen waar we onszelf en de wereld in 2018 mee mogen verbinden. We weten immers, dat Hij degene is die in 2018 regeert, die het onrecht aanziet en niet vergeet, die de zonde niet aanrekent, maar vergeeft. Hij is Degene naar wie we ons moeten uitstrekken wanneer we zien dat de wereld ook in 2018 in brand blijkt te staan. Daarin is gebed mijn goede voornemen dit jaar. Aan het begin van het jaar mogen we namelijk allereerst beseffen hoe kwetsbaar 2018 is. In die kwetsbaarheid mag ik tot God naderen en belijden dat dit jaar niet mijn jaar wordt, maar Zijn jaar. Beginnend in gebed leren we Zijn leiding in 2018 te verstaan. We mogen erop vertrouwen dat we, goede voornemens of niet, Zijn genade en liefde verkondigen in alles wat we doen en zijn. Dat is pas een frisse start. We wensen elkaar niet alleen een gelukkig nieuwjaar, we wéten dat het een gelukkig jaar wordt, want God belooft dat Hij 2018, ondanks ons falen, een plaats geeft in Zijn plan. Hij is degene die 2018 tot een mooi jaar gaat maken! Gelukkig nieuwjaar en ga met God!

Aron van Veen

Hemelburgers en bootvluchtelingen

Lezen: Filippensen 3: 17-20

Rotterdammers zijn ‘groos’ op hun stad. Na 75 jaar heeft de stad weer een hart en leven we in vrede en veiligheid.  Alle reden om in mei de vrijheid te vieren en God te danken!

In de stad  Filippi zijn ze er in 62 na Chr. ‘groos’ op een Romeinse kolonie te zijn.  Het Romeinse staatsburgerschap gaf privileges. De apostel Paulus schrijft hen een brief.

Voor ons Europeanen in 2015 staat het zwart op wit: we hebben recht op leven, verbod op slavernij, vrijheid van meningsuiting, vrijheid van godsdienst, recht op een eerlijk proces, geen straf zonder wet, etc. Ongekende vrijheid, mét ongekende welvaart.

En tegelijk: waar we deze voorrechten als  privileges gaan zien, groeit de kans op hebzucht en ik-gerichtheid. Worden we een fort Europa, waarin we zelf met onze welvaart centraal staan, en God en de ander buiten.

Dit “los van God leven” werkt de eeuwen door als een repeterende breuk  in het handelen van individuen, groepen, politici, landen,  in beleid, economie en politiek. Met  ernstige gevolgen. In ons gewone leven tot extreme uitwassen als een Armeense genocide of de beide wereldoorlogen. Ook na Pasen loopt de diepe scheur van de zonde door de werkelijkheid van dit bestaan.

Vandaag zien we het als bootvluchtelingen op de zuidkust van Europa aanspoelen, levend of gestorven.  Hebben wij meer rechten dan zij – ook door God geschapen mensen?

Paulus huilde toen hij dacht aan gelovigen die zich lieten leiden door hebzucht: ‘ze wandelen als vijanden van het kruis van Christus’ (vers 18).  Alsof het kruis niets had rechtgezet, veranderd in hun leven.

Daarom ook voor ons vandaag de woorden uit de Filippenzenbrief:   ‘Ons burgerschap is echter in de hemelen’ (vers 20a). Laat je in je denken en handelen niet door de god van de welvaart maar door de hemel leiden. Door de Heere Jezus Christus, de Zaligmaker (vers 20b) die nu in de hemel is. Hij kwam om te redden wat reddeloos verloren was (wij). Door genade ben je zalig geworden (geen rechten)!

Wie door het kruis van Jezus gered is, is hemelburger.  Denk en handel vanuit Jezus’ genade, liefde en barmhartigheid als het gaat om mede-vreemdelingen op aarde, zoals boot-vluchtelingen.

We geloven dat Jezus – bij Zijn komst – recht zal doen.  Daar zien we naar uit. Hem eren en verwachten we (vers 20b)!

Als alle goede woorden en voornemens van Rotterdammers omgezet zouden worden omgezet in daden, wordt 2014 een goed jaar voor de stad. Stel je voor: verkiezingen met respect voor elkaar, succesvolle Buurt Bestuurt-projecten, afname van eenzaamheid onder ouderen, jongeren die het lukt hun studie af te maken en vervolgens ook een baan vinden, minder klanten voor de Voedselbank, ….. (door jezelf in te vullen).

Het is als christen net te makkelijk om te zeggen dat tussen onze woorden en daden de kloof van de weerbarstigheid van onze wil en mogelijkheden gaapt. Dat we het wel goed bedoelen, maar…  Wat dat betreft kunnen we een voorbeeld nemen aan Franciscus van Assisi (1182 – 1226). Zijn lijfspreuk ‘Pax et Bonum’ (‘Vrede en alle goeds’) bestond uit meer dan alleen drie woorden. Wie zijn biografie leest, komt onder de indruk hoe hij metterdaad toegewijd is aan armen, zieken,  mensen aan de rand van de samenleving.  Hoe hij diep respect heeft voor Gods schepping en geen kruistocht loopt, zoals zijn tijdgenoten, maar letterlijk het pad van de vrede bewandelt.

Zijn geheim? Kortgezegd: het symbool waarmee hij zijn brieven ondertekende,  het Tau-teken.

 Het Tau-teken komt uit Ezechiël 9. Daar gebiedt de HEERE aan een in linnen geklede man midden door de stad Jeruzalem te trekken en het Tau-teken op voorhoofden te plaatsen van hen ‘die zuchten en kermen over al de gruweldaden die in het midden ervan gedaan worden’.  De man gaat en plaatst kriskras het Tau-teken, tekent een kruis zogezegd. Wie het Tau-teken draagt, wordt gered.

Wie dieper in de profetie van Ezechiël 9 duikt, schrikt van het oordeel dat daar door God wordt uitgesproken over de bewoners van de stad Jeruzalem zonder Tau-teken. Ezechiël is er ondersteboven van (vers 8).  De minimale les hiervan is: weet dat God niet soft is, Hij doet recht, aan zijn Naam en aan mensen.

Een Man die op voorhoofden het Tau-teken plaatst. Wie is Hij?   In gedachten flitst het beeld naar Jeruzalem zes eeuwen later.  Daar roept Iemand vanaf het kruis: ‘Het is volbracht’ en vervolgens wordt Hij in linnen gewikkeld en begraven (Lucas 23:53).

Franciscus’ daden zijn ingegeven door zijn verbondenheid met de gekruisigde Christus! Dat is zijn geheim. Als stadsgemeente Kralingen-West belijden we: ‘Het kruis is relevant en cruciaal, ook in 2014’. Met dat te geloven komt heel wat los, in beweging,  namelijk het verlangen om met het Tau-teken als zegen  door Rotterdam te trekken en het mee te geven aan wie lijdt, wie de maatschappelijke boot heeft gemist, wie Hem mist, in daad en woord. Gelovend in de kracht van de gekruisigde die ook de Levende is. Als je in zijn kracht gaat, dan is het  voor 2014 niet te veel gezegd:  ‘Pax et Bonum’!

Overdenking n.a.v. Ezechiël 9. Kernwoorden: ‘….Trek midden door de stad … en zet een merkteken op de voorhoofden’ (Ezechiël 9:4)

Verrast door vreugde!

Lucas 2: 25-32

Op de dag dat JFK (president Kennedy) stierf, overleed ook C.S. Lewis (22 november 1963). Lewis was letterkundige in Oxford en christelijk apologeet. Zijn boeken zijn in veel landen uitgegeven, met als meest gelezen de kinderboeken Kronieken van Narnia. Andere boeken zijn o.a.  ‘Onversneden christendom’, ‘De afschaffing van de mens’ en ‘Brieven uit de hel’.

Lewis was overtuigd atheïst. Hij kwam tot geloof, mede door gesprekken met zijn vriend Tolkien (‘In de ban van de ring’). Over zijn leven en het proces van zijn bekering schreef hij onder de titel ‘Surprised by Joy’ (‘Verrast door vreugde’).

Verrast door vreugde! Daarmee wil Lewis zeggen: Het gaat in het leven niet om de vreugde zelf. Het verlangen naar vreugde richt zich op iets buiten jezelf!

Een waardevol inzicht met het oog op Kerst. Onze hunkering naar ervaring, vreugde of genieten wordt heel snel een doel op zich, want ‘bij Kerst hoort een kerstgevoel’. Daarom organiseren we Kerst tot in de puntjes met de hoop op een serie ‘mooie’ ervaringen, ook in de kerstdiensten (Stille nacht zingen? ja/nee). Maar vreugde valt niet te regisseren. Vandaar dat veel mensen zich ook  – of juist – met kerst leeg voelen.

De kerstwens voor dit jaar is: leef niet uit de hunkering naar ervaring (geestelijke kick), maar uit de hunkering naar God zelf. Richt je op wat buiten je is, op Hem die buiten je is. Als Simeon: rechtvaardig en godvrezend, verwachtend… (Lucas 2: 25). We kunnen van Simeon leren met het oog op Kerst 2013:

1. Simeon eert God (Lucas 2:28). Het laatste lied in de kerstdienst is het hoogste lied, het doel van de dienst. Het adres van het  ‘Ere zij God’ ligt buiten ons. We richten ons in aanbidding tot Degene die ontzagwekkend groot en heerlijk is en Die met het oog op onze redding ons zijn enig Kind gaf. Waardig, waardig bent U Heer, wij heffen onze stem tot U, vol aanbidding, dank en eer!
2. Simeon leefde met God, elke dag. Geleid door de Heilige Geest. Dat geeft geloof zekerheid, los van het drijfzand van gevoel. Tegelijk: wie dag aan dag met God leeft, zal verrast worden. Op Gods tijd en plaats zal zijn spreken, zijn handelen, als diepe emotie je hart raken. Dan kan het zomaar zijn dat de grote liefde van God, zichtbaar in de menswording van Jezus, je niet zozeer overweldigt op 25 december 2013 maar op 21 februari 2014. Onze God verrast zijn kinderen!
3. Simeon zag Jezus, de beloofde Messias. Hij zag Gods handelen dat redding bracht voor hemzelf, Israël, voor de volken (Lucas 2: 30-32). Wat Simeon daadwerkelijk in handen heeft is een baby. Wat je ziet, krijgt betekenis vanuit het spreken van God. Dat is geloof. Boven de ervaring uit. Ook de komende kerstdagen spreekt God tot ons.  Daarin is het zijn verlangen om ook Jezus in jouw handen te leggen. Met het doel om het uit je mond te horen: Hij is de Redder die ik nodig heb! Hij is de bron van mijn vreugde!